Συνέντευξη με τη συγγραφέα Θεώνη Μπριλή

Πείτε μας σας παρακαλώ μερικά πράγματα για εσάς και για το συγγραφικό σας έργο.

Σχετικά με εμένα δεν υπάρχουν πολλά και σημαντικά πράγματα να πω, είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, της διπλανής πόρτας. Εργαζόμενη, σύζυγος και μητέρα, που το παλεύει να ανταποκριθεί ικανοποιητικά στις υποχρεώσεις της. Σπούδασα εμπορία και διαφήμιση στο ΤΕΙ Αθηνών, εργάζομαι από φοιτήτρια, τα τελευταία χρόνια αυτοαπασχολούμενη στον ευπαθή τομέα του εμπορίου (αν υπάρχει μη ευπαθής τομέας στην σημερινή κοινωνία, θα χαρώ να τον μάθω…). Μου αρέσει να περνώ χρόνο με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, νιώθω καλά μέσα στον κύκλο εκείνων που με γνωρίζουν και με αγαπούν. Μπορώ να πω, πως η ζωή μου είναι ισορροπημένη μέσα στην τρέλα της. Σε ό,τι αφορά στο συγγραφικό μου έργο, εκεί, τα πράγματα είναι απλά· βρίσκομαι στην αφετηρία.

Πότε νιώσατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας, πότε αρχίσατε να γράφετε;

Θα απαντήσω ξεκινώντας από το δεύτερο σκέλος, δεδομένου πως το πρώτο δεν είναι αυτοσκοπός. Η σημασία του όρου συγγραφέας, μάλλον μου πέφτει βαριά και δεν έχω τις πλάτες να την σηκώσω. Ξεκίνησα να γράφω μόλις ένιωσα την ανάγκη, πριν δύο χρόνια. Ήταν μια ανάγκη εσωτερική, τα αίτια της οποίας αναζητώ ακόμα και εγώ. Νομίζω, πως καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ασφυξία που βιώνουμε ως πολίτες αυτού του κράτους την σημερινή εποχή. Αισθάνθηκα, λοιπόν, να ασφυκτιώ ως ύπαρξη. Ήμουν στην δουλειά μου, άνοιξα μια λευκή σελίδα στον υπολογιστή και αυτό ήταν. Το δικό μου φάρμακο απέναντι στην κρίση ήταν η γραφή, με κάνει να ξεχνώ, να διώχνω ότι μου προκαλεί θλίψη, οργή, αγανάκτηση. Καταλήγω στο πρώτο σκέλος του ερωτήματος, λέγοντας, πως συγγραφέας δεν ήθελα να γίνω ποτέ. Απλώς προέκυψε η ενασχόλησή μου με την συγγραφή.

Ποιο είναι το πρώτο σας γραπτό, (κάποιο που δεν έχει δημοσιευτεί);

Το πρώτο μου γραπτό, είναι και αυτό που θα εκδοθεί το προσεχές διάστημα από την Δυάς Εκδοτική, με τίτλο «Τι είναι έρωτας ζητάς να μάθεις…». Ποτέ πριν, δεν είχα επιδιώξει να γράψω (με εξαίρεση τις εκθέσεις του σχολείου και το κοριτσίστικο «αγαπημένο μου ημερολόγιο» - άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, που λέμε).

Το πρώτο σας βιβλίο θα εκδοθεί σύντομα. Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία. Πώς σας ήρθε η ιδέα; Μιλήστε μας λίγο για τους χαρακτήρες του βιβλίου.

Μόνη της και από το πουθενά, απρόσκλητη προσγειώθηκε στο νου μου και δεν με άφηνε σε ησυχία. Η σκέψη αφορούσε τον έρωτα, ένα συναίσθημα που σημαδεύει την ζωή κάθε ανθρώπου, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Θέλησα λοιπόν να τον προσγειώσω στην καρδιά ενός κοριτσιού, την Εύα, την ηρωίδα του βιβλίου και του Στέφανου, ενός ψημένου άντρα, τον ήρωα της ιστορίας. Η Εύα, αντιπροσωπεύει τα νεανικά όνειρα, τον ρομαντισμό, την αθωότητα, την δίψα για εμπειρίες. Μια κοπέλα στην αρχή της ενήλικης ζωής της, φοιτήτρια, αγαπητή κόρη, χωρίς εξάρσεις στην προσωπική της ζωή, αθεράπευτα ρομαντική· ονειρεύεται και περιμένει, εκείνον, που θα την συγκλονίσει. Ο Στέφανος από την άλλη, είναι ένας άντρας ώριμος, καριερίστας, δυναμικός και να πάρει η ευχή… συλλεκτικό κομμάτι ομορφιάς. Ο ήρωας βρίσκεται σε μια φάση ζωής που τα έχει σχεδόν όλα! Του λείπει, εκείνο το μάθημα που δεν έμαθε· από τον έρωτα, κανείς δεν γλυτώνει! Όλη η ιστορία, δεδομένου πως η αφήγηση είναι σε πρώτο πρόσωπο, σκιαγραφεί τις συναισθηματικές διακυμάνσεις της ηρωίδας, από τη στιγμή που τον γνωρίζει ως και το τέλος. Η ενδιάμεση διαδρομή, περιλαμβάνει, στιγμές: ρομαντικές και ερωτικές, φιλίας, ανιδιοτελούς μητρικής αγάπης, δοκιμασίας, αυτογνωσίας, σκληρής πραγματικότητας. Είναι ένα βιβλίο που θα προσφέρει, θέλω να πιστεύω, ένα ευχάριστο διάλειμμα σε όσους το διαβάσουν.

Ήταν δύσκολο να γράψετε ένα ρομαντικό έργο σε μια εποχή τόσο πεζή όσο η δική μας; Πιστεύετε ότι λείπει ο ρομαντισμός από τη σύγχρονη ζωή;

Δεν δυσκολεύτηκα, όσο πεζή και αν είναι η σημερινή εποχή, αρνούμαι πεισματικά να εγκαταλείψω τα όνειρα. Στον φόβο μου μήπως αυτό συμβεί, ξεκίνησα να γράφω, να ταξιδεύει ο νους, να αλλάζω κατεύθυνση από το μαύρο σε φωτεινά και ζεστά χρώματα. Πιστεύω πως ο σύγχρονος τρόπος ζωής βιάζει τον ρομαντισμό, τον κακοποιεί, τον καταπνίγει. Γύρω μας επικρατεί ένας πανικός, άγχος, στρες, ένας σκασμός από βαρβάτα προβλήματα. Οι άνθρωποι κουράζονται ψυχικά, εκείνο είναι που με θλίβει περισσότερο, η τελματώδης απογοήτευση. Ίσως ακούγομαι ανόητη, πιστεύω όμως στην μαγεία και το γιατρικό που προσφέρουν οι ανθρώπινες σχέσεις. Παρόλα αυτά, σας παρακαλώ, αφήστε με να ζω στον κόσμο τον δικό μου.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε όταν γράφατε το βιβλίο αυτό;

Ότι τα δάχτυλά μου δεν πήγαιναν αρκετά γρήγορα στο πληκτρολόγιο, όσο οι σκέψεις μου. Συντονιστήκαμε σε κάποιο βαθμό. Υπήρξαν διλήμματα, όχι δυσκολίες. Κατά πόσον είναι επιτρεπτό να εκφράζεσαι ελεύθερα στον γραπτό λόγο, δεδομένου πως θα το διαβάσει- υποτίθεται –κάποιος άλλος, εκτός από εσένα. Λαμβάνοντας υπόψη όμως, πως δεν ξεκίνησα να γράφω με σκοπό την έκδοση, για εμένα μετρούσε το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Αφέθηκα και αφιέρωσα όλη μου την προσοχή στις φωνούλες που ηχούσαν στο κεφάλι μου μερόνυχτα, έδωσα την άδειά μου στους ήρωες να με οδηγήσουν. Δεν μπορείς να πράξεις διαφορετικά, δεν ησυχάζουν διαφορετικά. Κάπου τους επιβάλλω όρους, τις περισσότερες με καπελώνουν. Το έχω αποδεχτεί!

Έχετε γράψει άλλα βιβλία; Πρόκειται να τα εκδόσετε;

Μετά από το πρώτο βιβλίο, δεν σταμάτησα. Ήταν να μην γίνει η αρχή, το τέλος δεν το γνωρίζω. Στον υπολογιστή μου υπάρχουν άλλες πέντε ιστορίες, αγάπης εννοείται! Δεν εξαρτάται, ασφαλώς, από εμένα, το αν θα εκδοθούν ή όχι. Αν υπάρξει αναγνωστικό και εκδοτικό ενδιαφέρον, γιατί όχι; Σημασία έχει, πως η αρχή έχει γίνει, άνοιξε μια πόρτα. Η εκδοτική στέγη που θα φιλοξενήσει το πρώτο μου βιβλίο, η Δυάς Εκδοτική, μου έδειξε εμπιστοσύνη και εύχομαι να μείνουμε και οι δυο πλευρές, ικανοποιημένοι από αυτή τη συνεργασία. Για το αύριο, μην με ρωτάς, παραμένει αύριο.

Ποιοι συγγραφείς σας έχουν επηρεάσει στον τρόπο που διαχειρίζεστε τα δικά σας έργα;

Δύσκολο ερώτημα. Μου αρέσει η μοντέρνα γραφή, αυτή του σήμερα, της τρέχουσας καθημερινότητας. Αυτό με κάνει μάλλον εφήμερη, δεν μπορώ να το αλλάξω, μιας που δεν έχω και άλλον τρόπο έκφρασης στα γραπτά μου. Θα έλεγα πως αγαπώ τις ρομαντικές ιστορίες, αγαπώ τις ιστορίες με συναίσθημα, που σε πιάνει από τα μαλλιά και σε πετά σε ωκεανούς και μετά σε ανεβάζει στους αιθέρες, αρκεί να με κρατά το κείμενο. Τα κοινωνικοαισθηματικά είναι η αγαπημένη μου αναγνωστική κατηγορία, δεν τα καταναλώνω όμως σαν πασατέμπο. Θέλω να έχουν παλμό, ένταση, προβληματισμό. Υπάρχουν βέβαια συγγραφείς που διαβάζω, που εξ ορισμού δεν ανταποκρίνονται στα παραπάνω, λόγω υπόθεσης, ύφους, τρόπου γραφής κλπ παρόλα αυτά, τους αγαπώ για εκείνο το λιθαράκι γνώσης που μου προσφέρουν.

Δεν ξέρω, λοιπόν, αν με έχουν επηρεάσει συγκεκριμένοι συγγραφείς, θεωρώ πως καθένας έχει το δικό του στυλ γραφής, οπότε δεν έχω κάποιο σημείο αναφοράς. Θα ήταν άστοχο και άσκοπο να πω, πως θέλω να γράφω σαν τον τάδε ή σαν τον δείνα και να το θες δεν γίνεται! Ο τρόπος γραφής είναι κάτι σαν δακτυλικό αποτύπωμα!

Πείτε μας τρία βιβλία άλλων συγγραφέων που σας έχουν σημαδέψει.

Ανεμοδαρμένα ύψη – Έμιλι Μπροντέ, Μπρούτζινος Καβαλάρης – Πωλλίνα Σίμονς, 50 αποχρώσεις του γκρι – Έρικα Τζέιμς

Θα μπορούσα να πω και άλλα δεκατρία ή εκατόν τρία… αυτά μου ήρθαν, αμέσως αμέσως, στην σκέψη.

Ποια είναι τα χόμπι σας;

Εκτός από τη συγγραφή; Η ανάγνωση, είναι η μόνη που με βρίσκει πρόθυμη παντός διάθεσης. Επίσης η μουσική, σχεδόν όλη μέρα ακούω. Υπάρχουν στιγμές που γράφω με μουσική, την αναζητώ, ψάχνω εκείνα τα κομμάτια που ταιριάζουν με τη διάθεση που έχω μπει. Κατά τα άλλα, λίγο κατασκευές (φτιάχνουμε πραγματάκια με την μικρή, κανένα καδράκι ή διακοσμητικό, αλλάζουμε όψη σε κάποιο αντικείμενο. Πινέλα, μπογιές και διακοσμητικά), λίγο κηπουρική, παραδοσιακοί χοροί (μετά από χρόνια τους έβαλα ξανά στο πρόγραμμα). Αγαπημένη συνήθεια να βρεθώ με φίλους, είτε οικογενειακά είτε μεμονωμένα, για καφέ ή για φαγητό.

Είστε μέλος κάποιου γκρουπ ή λέσχης που αφορά βιβλία, δημιουργική γραφή, κ.τ.λ.;

Μέλος σε μερικές e-ομάδες βιβλιόφιλων, ενημερώνεσαι για ό,τι νέο κυκλοφορεί, γνωρίζεσαι με ανθρώπους που αγαπούν το ίδιο με εσένα· τα βιβλία, ανταλλάσσεις απόψεις για αγαπημένα βιβλία, γνωρίζεις και νέα βιβλία μέσα από κριτικές άλλων αναγνωστών. Έχω κάνει φίλους μέσα από αυτές τις ομάδες, που τους εκτιμώ πολύ, παρά το γεγονός πως δεν τους γνωρίζω όλους προσωπικά.

Ετοιμάζεστε να γράψετε κάτι καινούριο; Θα γράφατε ένα βιβλίο που δεν θα συμπεριλαμβανόταν στην ρομαντική λογοτεχνία;

Ιστορία μου, αμαρτία μου. Έχω ξεκινήσει κάτι, που το βασανίζω εγώ αυτήν τη φορά. Τους τελευταίους μήνες, λόγω κάποιων θεμάτων που έχουν προκύψει, δεν έχω εκείνη την αφθονία χρόνου- που ποτέ δεν φτάνει –για να ασχοληθώ όσο πρέπει μαζί του. Οπότε κάθεται στραβομουτσουνιασμένο και περιμένει καρτερικά να του δοθεί η πρέπουσα προσοχή. Δεν βιάζομαι, μόνο σημειώνω ό,τι παλαβό επισκέπτεται τον νου μου, χαρτάκι από εδώ, χαρτάκι από εκεί… Αναζητώ πληροφορίες για πράγματα που δεν γνωρίζω, γενικώς θα έλεγα πως χωρίς να το επιθυμώ, βρίσκομαι στο ρελαντί που κατά διαστήματα μαρσάρει!

Ανάμεσα στα βιβλία που έχω γράψει, υπάρχουν και λιγότερο ρομαντικές ιστορίες, ο έρωτας και οι σχέσεις είναι το κυρίαρχο συστατικό, όχι όμως το μόνο. Άλλωστε αν ο έρωτας είναι διάσημος για κάτι, είναι γιατί ποτέ δεν έχει το ίδιο πρόσωπο, είναι απρόβλεπτος και αψυχολόγητος. Άρα, μένει να δούμε αν έχω υπάρξει και λιγότερο ρομαντική συγγραφικά. Να γράψω βιβλίο χωρίς έρωτα; Δεν ξέρω αν υπάρχει βιβλίο που δεν κάνει έστω και μικρή αναφορά σε αυτόν, τον φτερωτό.

Με ποια κριτήρια επιλέγετε να διαβάσετε ένα βιβλίο;

Αποκλειστικά και μόνο την διάθεσή μου. Ενώ τείνω να έχω αδυναμία στα αισθηματικά, παθαίνω κορεσμό. Μεταπηδώ σε άλλη κατηγορία, αστυνομικό, ψυχολογικό, φιλοσοφικό, κοινωνικό ή ιστορικό. Προσπαθώ να βελτιώνομαι ως αναγνώστης και ως άνθρωπος, να μην είμαι μονοδιάστατη. Κάθε βιβλίο καλύπτει μια ανάγκη· μπορεί να σου προσφέρει γνώση, διασκέδαση, ένα ευχάριστο διάλειμμα, προβληματισμό, ενδοσκόπηση. Κάποια ανταποκρίνονται στα θέλω σου σε πολλαπλά επίπεδα, άλλα σε ένα μόνο.

Έχετε δική σας ιστοσελίδα/ blog;

Υπάρχει ιστολόγιο, www.soulmatearound.blogspot.gr, στo οποίo ανέβαζα μέχρι πρότινος όλες τις ιστορίες μου, για ελεύθερη ανάγνωση. Δημιουργήθηκε με ψευδώνυμο, γιατί δεν με ενδιέφερε να μάθουν εμένα, αλλά να ταξιδέψουν μέσα από τις ιστορίες μου όσοι το επιθυμούσαν. Ήταν, και παραμένει, μια όμορφη εμπειρία η επαφή με άλλους ανθρώπους, ας πούμε πως σε κάποιο βαθμό νιώθεις ευτυχής που κατάφερες να προσφέρεις συντροφιά σε κάποιους συνανθρώπους σου. Ευχαριστώ θερμά, όλους τους αναγνώστες, που μου έδωσαν δύναμη, ενθάρρυνση και κυρίως την αγάπη τους.

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο συγγραφέα;

Να μην τα παρατήσει ποτέ! Πολλά λέγονται και άλλα τόσα γράφονται για τον μαρτυρικό δρόμο της έκδοσης. Κανένας δρόμος στην ζωή μας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο, πως τα παρατάς. Προσωπικά πιστεύω, πως εξαρτάται από το τι περιμένει ο κάθε νέος συγγραφέας, τι προσδοκά. Το ιδανικό θα ήταν το έργο του να γίνει ευρέως γνωστό, να αγαπηθεί, να ανθίσει. Όλα ωραία, τέλεια και άψογα! Όμως… Υπάρχει ένα τεράστιο «αλλά» σε όλο αυτό το σκηνικό. Δεν είμαστε μια χώρα εκατομμυρίων αναγνωστών, η αγάπη για το βιβλίο υπάρχει, οι καιροί όμως δεν είναι ρομαντικοί. Έφαγα πόρτες πολλές, απογοητεύτηκα, αλλά συνέχισα να γράφω. Το έκανα για εμένα. Ο στόχος μου δεν ήταν να εκδοθώ, συνέβη και νιώθω χαρά.

Ο συγγραφέας δεν είναι επάγγελμα, υπάρχουν ελάχιστοι συγγραφείς στην χώρα μας που βιοπορίζονται από τα έργα τους. Όπως υπάρχουν και συγγραφείς με πανέμορφα έργα που παραμένουν στις σκιές. Τα πάντα παίζουν ρόλο: πού θα πέσεις, πώς θα σε αντιμετωπίσουν, πώς θα σε προωθήσουν, τι είδος γράφεις, πώς το γράφεις, γιατί το γράφεις, αν ο Ερμής θα είναι ανάδρομος ή όχι (αστειεύομαι!).

Ας μην τρελαινόμαστε, καταθέτεις την ψυχή σου στο χαρτί, πλάθεις μια ιστορία με αγάπη, με μεράκι, με όσο ταλέντο σε έχει φωτίσει ο Θεός. Καλά είναι και τα χρήματα, κανείς δεν θα πει όχι. Ο συγγραφέας, δεν είναι τίτλος που τον καρπώνεσαι και τον διατυμπανίζεις δεξιά και αριστερά. Είναι μια ιδιότητα που μαρτυρά την εσωτερική σου ανάγκη έκφρασης. Δεν μπορείς να σιωπήσεις και η σιωπή σου γίνεται λόγος γραπτός. Θα συμβούλευα λοιπόν, πέρα από υπομονή και επιμονή και ταπεινότητα. Γιατί σημασία, στο τέλος τέλος, δεν έχει τι γνώμη έχουμε εμείς για τα γραπτά μας, αλλά τι γνώμη έχει ο αναγνώστης. Είναι ευλογία, να αγαπηθεί το έργο σου!