Καλοκαίρι- Η Πτώση του αόρατου πέπλου

Σήμερα έχω την χαρά και την τιμή να φιλοξενώ την συνέντευξη του συγγραφέα Χρήστου Αναστασόπουλου αναφορικά με το καινούριο βιβλίο του «Καλοκαίρι- Η πτώση του αόρατου πέπλου». Διάβασα το βιβλίο πριν μερικές ημέρες και προτρέπω όλους τους φίλους μου να το διαβάσουν, θα ανακαλύψουν έναν υπέροχο κόσμο. Καλή επιτυχία Χρήστο!!

Το νέο σου βιβλίο θεωρείται «νεανική λογοτεχνία». Πρόκειται για  βιβλίο που απευθύνεται αποκλειστικά σε νεανικό κοινό;

Το Καλοκαίρι - Η πτώση του αόρατου πέπλου απευθύνεται σε όλους όσους αισθάνονται και νιώθουν νέοι.  Γράφτηκε για να ξυπνήσει τους έφηβους που κρύβουμε μέσα μας.

Πώς αποφάσισες να χρησιμοποιήσεις στοιχεία από την ιαπωνική κουλτούρα;

Μαθαίνοντας Ιαπωνικά και γνωρίζοντας σιγά-σιγά τον πολιτισμό και την κουλτούρα των Ιαπώνων συνειδητοποίησα πως υπάρχουν πολλά κοινά με την αρχαία ελληνική μυθολογία. Ο πολυθεϊσμός και η αγάπη και των δυο πολιτισμών για τη φύση ήταν το αρχικό μου έναυσμα, στη συνέχεια όμως ανακάλυψα πολύ όμορφα πράγματα που θα αποκαλύψω στο μέλλον.

Το βιβλίο είναι γεμάτο από αναφορές στην ελληνική μυθολογία. Σου αρέσει η μυθολογία μας; Σε ποια στοιχεία στηρίζεις την ιστορία σου και γιατί επέλεξες αυτά τα συγκεκριμένα;

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω συνέχεια  Ελληνική μυθολογία και προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω τα μηνύματα (αν υπάρχουν φυσικά) που μας άφησαν εκείνοι οι άνθρωποι μέσα από τους μύθους τους. Η ιστορία μου στηρίζεται αποκλειστικά στη φύση και σε όλα όσα υπάρχουν μέσα σε αυτή. Όλα όσα μου κέντρισαν το ενδιαφέρον σαν παιδί και όλα αυτά που μου μετέφεραν οι γιαγιάδες, κυρίως η Ελένη, οι παππούδες, η προγιαγιά μου Μαρία και ο προπάππους μου Γιώργος, μέσα από τα παραδοσιακά μας τραγούδια και τις αμέτρητες ιστορίες που μου έλεγαν για να με διασκεδάσουν, μορφώσουν και διεγείρουν το μυαλό μου. Όλα όσα προσπαθούσα να ανακαλύψω με τους φίλους μου... Η φαντασία, όταν ήμασταν παιδιά, μας έκανε να βλέπουμε πράγματα και να ζούμε καταστάσεις που μόνο οι αγνοί (χωρίς έγνοιες) άνθρωποι μπορούν να δουν.

Το βιβλίο στην αρχή του περιγράφει τον εθισμό που έχουν οι σύγχρονοι νέοι με την εικονική πραγματικότητα. Πιστεύεις ότι είναι γενικό φαινόμενο; Πρέπει να ανησυχούμε γι’ αυτό;

Πιστεύω πως είναι γενικό φαινόμενο ο εθισμός στην εικονική πραγματικότητα από όλες τις ηλικίες και όχι μονάχα από τους νέους. Πιστεύω επίσης πως, ίσως, οι επόμενες γενιές θα επικοινωνούν και θα συμπεριφέρονται τόσο διαφορετικά που σε ένα σημερινό άνθρωπο θα φαίνονται εξωγήινα όλα αυτά. Δεν πιστεύω όμως πως πρέπει να ανησυχούμε. Είναι η φυσική εξέλιξη της κοινωνίας τέτοια και εμείς θα πρέπει να μάθουμε να κάνουμε υπομονή και να μην κρίνουμε όσα ακόμα δεν έχουν γίνει. Θα πρέπει επίσης να σταματήσουμε να συγκρίνουμε τα παιδικά μας χρόνια με τα σημερινά και να λέμε συνέχεια πως εμείς μεγαλώσαμε καλύτερα κλπ κλπ... Το μέλλον θα ανήκει πάντα στους νέους και το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμβαδίσουμε μαζί τους και να μάθουμε τα όσα θα έχουν να μας διδάξουν.

Η φύση είναι κυρίαρχη στο βιβλίο σου. Πόσο σημαντικό θεωρείς ότι είναι να έχει κανείς επαφή με τη φύση;

Θεωρώ, έχοντας διαβάσει αρκετές μελέτες, και πιστεύω ακράδαντα πως από τη στιγμή που χάσαμε την καθημερινή επαφή μας με τη φύση, γεννήσαμε αρρώστιες που δεν φανταζόμασταν ποτέ πως θα αποκτήσουμε. Η οφθαλμίατρος μού είπε να κοιτάξω τον ουρανό, τη θάλασσα, τον ορίζοντα για  να ξεζουμάρει το μάτι όταν πονάει ή όταν ξεκινά μια ζαλάδα.  Ο ψυχίατρος λέει όταν υπάρχει έντονο στρες να ασχοληθούμε με τον κήπο. Όλοι οι γιατροί μας λένε να κάνουμε βόλτες στη φύση, πεζοπορίες, ποδήλατο κλπ. για να αναζωογονήσουμε πνεύμα και όργανα. Το κολύμπι στη θάλασσα  μονάχα ευεργετικές ιδιότητες έχει. 

Θα υπάρξει συνέχεια της ιστορίας;

Θα ακολουθήσει το Φθινόπωρο..., ο Χειμώνας... και η Άνοιξη... και αν όλα πάνε καλά και ο κόσμος αγαπήσει την τετραλογία και εγώ δεν έχω τρελαθεί βέβαια, τότε θα υπάρξουν άλλα 4 : Το επόμενο καλοκαίρι, Το επόμενο φθινόπωρο και κ.ο.κ. και ίσως άλλα τέσσερα, σύνολο δώδεκα.